Morgen speelt Nederland de halve finale van het wereldkampioenschap. Als we Bert, Wes en Mark mogen geloven -en waarom zouden we dat niet doen, de winnaar heeft altijd gelijk- komt dat omdat het team zo gefocust is.
Gisteren was ik op bezoek bij Sjoerd, de metronoom, Rutten. Het fundament van de herberg. De drummer dus. Sjoerd vertelde heel veel en ik moet de opnames nog uitwerken. Toch weet ik nu al zeker dat ik het woord ‘focus’ in het stuk over hem niet kan vermijden. Wisten jullie bijvoorbeeld dat Sjoerd zich soms acht uur lang letterlijk opsluit in zijn oefenhok van vijf bij vijf? Hij zet dan zijn telefoon uit, draait de deur op slot en zit in die kleine ruimte zonder raam te drummen tot hij vindt dat het goed is. Gelukkig heeft Sjoerd geen claustrofobie. Verder vertelde hij dat hij in de toekomst niet meer op alle drumklussen meteen ja zegt. Hij wil alleen nog dat doen waar hij helemaal achter staat. Herberg de Troost bijvoorbeeld. Sjoerd zegt daarover:
“De ego’s blijven lekker buiten, dan gaat het goed.”
Komende zaterdag mag ik naar Horst om te lunchen met Marco Roelofs die in de herberg ‘One’ van U2 in de Johnny Cash-uitvoering omtoverde tot ‘Wannier’. Marco lijkt me ook iemand met een haarscherpe blik en een vastomlijnd doel.
U weet wat de dag erna gebeurt. Als ‘we’ blijven focussen tenminste.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten