Rijstevlaai

Ik had nog een belofte in te lossen. Ik neem niet aan dat u er slapeloze nachten van hebt gehad, maar toch, wie het kleine niet eert enzovoorts. Zeg me niet dat u het niet meer weet. Ik zou uitzoeken waar De Biesenhof nou eigenlijk ligt: in Sweikhuizen of in Geleen. Zegt het belletje zachtjes 'rinkel, rinkel' in uw oor?
U kent uw huisschrijver inmiddels: mits je het niet te ingewikkeld maakt, kun je mij om een boodschap sturen. Maar toch en het spijt me geweldig om dit te moeten zeggen: ik heb geen eenduidig antwoord.
Laten we simpel beginnen. Ik reed Sweikhuizen aan de bovenkant binnen vanuit Puth. Moet u ook doen in april. Het is een omweg, maar je bent dan wel in Puth geweest en er zijn niet zo gek veel mensen die u dat kunnen nazeggen. De bovenkant dus. Het is daar smal, je hebt uitwijkhaventjes aan de zijkanten. Het was glad. Het was wit. Het was met andere woorden eigenlijk je reinste Oostenrijk. Ik rijd die heuvel af, geniet ondertussen van het uitzicht, rijd langs het kleine kerkje - een weg van rechts, opletten!-, kronkel verder naar beneden en zie links De Biesenhof al liggen. Rechts ligt een klein, schattig woonwagenkampje. En nou komt het. Niet meer dan 50 meter na het bord Sweikhuizen (gem. Schinnen) met die rode streep erdoorheen ligt De Biesenhof. Een uitgemaakte zaak denkt u misschien, maar ik vind dat een te simpele redenering, want ik heb nergens een bord 'Welkom in Geleen' gezien. Nu u weer.
Uiteraard ben ik bij De Biesenhof naar binnen gegaan en ik heb ze daar even, gewiekst als ik ben, zonder dat ze het doorhadden, aan de ultieme test onderworpen. Ik heb namelijk een stuk rijstevlaai besteld. Even kort wat achtergrondinformatie: toen ik klein was, at ik bij elke verjaardag rijstevlaai. Ik mag mezelf dus gerust een kenner noemen. Inmiddels eet ik zelden rijstevlaai. We wonen in Brabant en daar begrijpen ze, laat ik het maar open en eerlijk zeggen, helemaal niks van rijstevlaai. Tenminste, niet van míjn rijstevlaai. Mijn rijstevlaai is smeuïg, een beetje vochtig, niet kletsnat, maar zeker niet droog. Hij mag een beetje uit elkaar vallen als je een hap neemt en er zitten geen tierlantijnen op: geen fruit of chocolade of dat soort toestanden. Dat doe je maar op je eigen rijstevlaai. U voelt hem al van boven aan de berg aankomen: de rijstevlaai in De Biesenhof was míjn rijstevlaai. Denk daar maar eens over na. Ik doe er verder het zwijgen toe, maar niet voordat ik u allen hele fijne kerstdagen heb gewenst en nog even een cadeautip geef: de DVD 'Live Langs de weg' ziet er fantastisch uit en klinkt als een klok.