foto: Pascal Muller

Pagina's

dinsdag 15 februari 2011

Helden

Dat onze zoon van twee jaar en zeven maanden een geweldig kereltje is, moet ik af en toe met jullie delen. Toen ik vandaag thuiskwam, kwam hij rennend naar me toe terwijl hij 'papapapapapa' riep. Dat is hier de gewoonste zaak van de wereld en ik hoop dat hij dat blijft doen tot hij zijn rijbewijs haalt. In zijn rechterhand had hij een rechthoekig papier met rode letters. Daarop staat het volgende:
HELDENDIPLOMA
De medewerkers van het Algemeen Klinisch Laboratorium verklaren hierbij dat 
James Mohren
zich héél dapper en moedig heeft gedragen tijdens de behandeling.
Datum, 15-02-11

Handtekening: (een onleesbare krul)





Nu jullie weer! Voor het gemak ga ik er maar even vanuit dat hij die heldenmoed van mij heeft.

Over helden gesproken. Ik spreek deze week een paar herberghelden. Een uurtje geleden had ik de herbergier al even aan de telefoon. U krijgt opnieuw allemaal de groeten. De vragen die ik voor hem in petto had, kon hij echter niet beantwoorden, omdat we elkaar niet verstonden. Meneer stond -op zich logisch natuurlijk- in een luidruchtige herberg. Morgen doe ik een nieuwe poging.
Herberg de Troost is echter méér dan alleen de band. Iedereen die een optreden heeft meegemaakt zal dat met me eens zijn. Een hele grote groep mensen werkte samen om van de avonden een groot succes te maken. En dat lukte. Van barpersoneel tot de gastvrouwen die bij de ingang in de kou de kaartjes controleerden. Iedereen wilde er iets van maken. Iedereen maakte deel uit van de Troostfamilie. Dat geldt uiteraard ook voor de gasten van de herberg. Jullie dus. 
Voelen jullie hem aankomen? Ik wil niet alleen het verhaal van de band horen, maar ook dat van jullie. Wat betekent Herberg de Troost voor jullie? Misschien is het wel letterlijk 'een troost' of word je er heel blij van.  Hoe hebben jullie de optredens van vorig jaar ervaren? Misschien is er wel een tekst die je heel erg raakt. Vertel het me. Ik hoor jullie verhalen graag, want jullie weten: ik ben nogal nieuwsgierig van aard. En los daarvan: ik weet zeker dat jullie verhalen de moeite waard zijn.
De herbergpostbus staat wijd open, dus mail me op herbergpost@gmail.com

Hartelijke groet,

Ralf


2 opmerkingen:

  1. Ok. Jij speelt gitaar. Ik ook. Je maakt een liedje met 3 akkoorden. 3 akkoorden spelen kan ik ook. Iedereen wel. Sterker nog, anderen kunnen dat veel beter. En kunnen van 24 akkoorden een lied maken. Jij niet. Goddank jij niet. Want jij schrijft. En hoe. Dat is een troost. Zeker met je vrienden. Blijf troosten !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Voor de duidelijkheid. Ik zeg jij, en jij is Jack. Niet dat jij niet kan schrijven, integendeel. Misschien als jij (jij dus) een liedje schrijft het ook wat wordt (pff ik citeer: ook wat wordt, niet denigregend bedoeld), want schrijven dat kan je wel. En met ¨dat het wat wordt¨ bedoel ik geen hitparade of top 40 of 2000. Weet je wat, ik laat het schrijven wel aan hem (Jack) over. Wat is een Bohemian Rapsody of Hotel California op nummer 1 als je net in een warme regenbui staat of 3 jaar later vol schiet omdat je de lollige vent uithangt en om 12 uur middernacht alles laat voor wat het is( oud op nieuw met 12 stelletjes en ik als enige vrijgezel was geen beste combinate, buiten de wat ik dacht´ een beste riesling en dan red ik het wel´ ...
    Ik hoef niet te stemmen. De top 10 is al bezet. Mijn top 10. Mijn blije top 10, mijn wat minder blije, mijn eigen top 10. Gaan jullie maar allemaal lekker naar een hotel in California. Ik ga naar mijn hotel. Een herberg eigenlijk. Met een Hoofdletter H. Van Herberg. Van Huis. Van Hartelijk Welkom. Van Hotel Houdoe, Hallo Herberg. Haije

    BeantwoordenVerwijderen