Teaser

'O, we hebben een functioneringsgesprek,' grapte Jack vanachter zijn lobster roll toen ik vroeg hoe hij vond dat het ging. Het functioneringsgesprek, kent u dat? Meestal wordt het door de werkgever verkocht als een dialoog waarin zowel werkgever als werknemer kunnen aangeven wat goed gaat en wat verbeterpunten, aandachtspunten, speerpunten, valkuilen, doelen, goals en meer van dat moois zijn. Vul maar in wat bij jouw werkkring past. Geloof me nou maar, het komt op hetzelfde neer. Of je baas het nou heeft over: 'Wat heb je nodig om je doelen te bereiken?' Of dat hij zegt: 'Welke tools ga je inzetten om je omzet te halen?' Hetzelfde laken, één pak. Geleuter. Alleen verdien je bij het tweede bedrijf waarschijnlijk meer geld. Natuurlijk is het geen echte dialoog. Kom op zeg. Geen enkele werkgever zal gespannen zijn voor een functioneringsgesprek omdat hij bang is voor de kritiek van zijn werknemer. Andersom komt dat natuurlijk wel degelijk voor. Je hoort het aan de koffietafel: 'Ik zeg gewoon dat ik dit en dat en zus en zo ga ontwikkelen en dan zal het wel goed zijn en anders bekijkt ie het maar mooi met zijn speerpunten.'
Met Jack Poels voer ik inderdaad geen functioneringsgesprekken. We gaan eten. Hij houdt in de gaten dat de sushi's netjes verdeeld blijven tussen ons tweeën. We praten over oude auto's, zijn ene en zijn andere bandje, het thuisfront, vrouwen en inderdaad ook even over zijn site. Ik doe mijn best en hij laat subtiel merken dat hij dat ziet. Dan bestellen we koffie en na afloop heb ik alleen nog maar meer zin om er flink tegenaan te gaan. Kijk, dát is management.
Zo'n gesprek wil ik eigenlijk op de rand van 2012 ook eens met mezelf voeren. Dat ga ik nu doen. Voor twaalf uur ben ik bij u terug. Als dat geen teaser of cliffhanger is, dan weet ik het niet meer.