Mensenmuziek!

De herbergtrein is op stoom. Dat mag ik hier wel zeggen denk ik. Ik heb tenslotte twee optredens gezien. Twee avonden met een eigen gezicht trouwens.  'Elke avond is anders,' zei herbergier Emil Szarkowics gisteravond laat tegen mij.

'Je mag ze niet vergelijken; volgende week denken we terug en dan kunnen we pas zeggen wat de mooiste avond was.' 

De overeenkomsten dan.  'HET' is er weer. Net als vorig jaar.  De aankleding en de hapjes kloppen. Er is een nieuwe dichter die prachtig vertelt over de 'uilen van de nacht'. Luisteren dus! Uiteraard zijn er verrassingsoptredens. Denk aan Elvis én aan Limburg, dan raad je de eerste. De tweede kent u van de eerste serie. Als ze zingt, vallen de sterren boven de Geleenbeek vanzelf omlaag. 

Én er is 'Troostvoer'. Letterlijk bereid door Peter de kok. Figuurlijk in elkaar gedraaid met medewerking van de hele band en de entourage eromheen en prachtig vormgegeven door Louk Derks. Afgelopen tijd deed ik een beetje geheimzinnig over mijn afwezigheid hier. De oorzaak kent u nu: Troostvoer. We hebben hard gewerkt aan de eerste editite van dit blad dat we onder elkaar 'De Matty' noemen.  En we zijn er blij mee. Die 'We' bestaat trouwens voor een groot gedeelte uit Shirley Domingus. Shirley schrijft aan het kookboek 'Troostvoer' en samen met haar maakte ik 'Troostvoer', het blad. De Matty moet de herbergavonden vangen en het herberggevoel typeren. Ik denk dat ons dat gelukt is. We hadden er wel een heel boekje voor nodig. Dat is niet erg, want dan heb je ook wat.

Soms zijn er echter mensen die maar één zin nodig hebben om te zeggen waar het op staat. Donderdagavond laat zat ik naast Skinnie op een bankje op het binnenplein van De Biesenhof. Hij keek tevreden en mijmerde hardop. 

'Eigenlijk zou je hiermee een jaar moeten touren. Dit slaat overal aan.' 

Hij wachtte even, keek omhoog de Geleense nacht in en zei:

'Dit is mensenmuziek, daarom.'

En dat is het: mensenmuziek. En als je dat doortrekt: de hele herberg is menselijk en daarom zo mooi.