Hoe staan de zaken?

Een kleine negentig bladzijden heb ik nu. Ik vind niet alles even goed, maar het is moeilijk afstand doen van iets wat je met veel plezier hebt opgeschreven.  Daarbij komt dat ik bij alles wat ik opschrijf een bepaalde herinnering heb. Ik heb dus extra informatie die de lezer niet heeft. Bij alles moet ik eigenlijk bepalen of het op zichzelf kan staan. Dingen die ik lollig vind omdat ze iets zeggen over het moment zoals ik het me herinner, blijven voor iemand die er niet bij was misschien niet overeind. Dat is de afweging die ik moet maken. En eigenlijk kan ik dat niet. Gelukkig heb ik een redactrice die kritisch naar mijn teksten kijkt. Verder lezen er nog een paar mensen mee die aangeven wanneer iets onduidelijk is of niet terzake doet. Maar dan nog. It's hard to kill your darlings.