foto: Pascal Muller

Pagina's

dinsdag 24 mei 2011

Zumba

Toegegeven: ik doe er soms een beetje lacherig over, maar dat komt natuurlijk eigenlijk omdat ik jaloers ben. Op hooguit tweehonderd meter van de bank waarop ik nu zit, gebeurt het. Nu, op dit moment.  Ik heb vriendelijk gevraagd of ik een keer mocht komen kijken. Ik heb gesmeekt. Nul op het rekest. Ja, als ik meedoe, dan misschien. Dan gooit ze het in de groep. Maar ik wil helemaal niet meedoen. Nee zeg, doe voor mij geen moeite. Gewoon langs de muur staan en kijken. Vijf minuten voor tijd ga ik weg en dan zet ik voor alle zumbazusters thee. Koekje erbij. The works.
Ik kan niet meedoen omdat ik een klein defect in mijn timing heb. Ik ben niet zo'n danser. Dat durf ik hier wel toe te geven. Misschien is dat trouwens niet eens waar. Ik voel me gewoon niet op mijn gemak op een dansvloer. Ik weet niet hoe ik moet beginnen. Dan sta je daar. En dan? Dat is raar hoor. Ik ging vroeger trouwens wel gewoon naar eh dansfeesten. Heet dat zo? Mijn vrienden en ik stonden elke week in Tivoli in Utrecht. Te kijken. En dat was goed. Meer hoefde helemaal niet. En als iemand ooit de neiging kreeg om te gaan dansen, dan wist je dat we naar huis moesten. Dan was het genoeg geweest. Dan had hij, of ik, dat kwam toen ook nog voor, genoeg gehad. Meer dan genoeg.
Daar in Tivoli oefende ik als fly on the wall. Daar heb ik nu profijt van. Want als ik niet té aanwezig ben, doen die popsterren van Herberg de Troost gewoon zoals ze zijn en zijn ze zich niet zo bewust van het feit dat dat gekke roodharige kereltje alles opschrijft.
Sommige mensen, vaak flamencoachtige types, proberen trouwens het gerucht de wereld in te helpen dat danscapaciteiten en bedcapaciteiten causaal verbonden zijn. Hier is echter nooit welk wetenschappelijk onderzoek dan ook naar gedaan. Meet dat trouwens maar eens; ik geef het je te doen.  Niet bewezen: dus niet waar. Dit ter geruststelling van mijzelve en andere muurvliegen.

Overigens en ik hoop dat dat niet onopgemerkt blijft, schrijf ik deze week elke dag een stukje. Dit in het kader van de 'blogrevival'.  Andere blogs die meedoen én de moeite waard zijn, vindt u hier.
Kijk daar eens naar. Heeft u trouwens die 'T' rechtsboven gezien? Die is van Twitter. Ik vind het leuk als u me volgt. Kijk maar....

5 opmerkingen:

  1. Eindelijk, een blog over Zumba! Ik dacht dat het nooit ging gebeuren :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gewoon een keer meedoen! 't Is hi-la-risch! :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Joh, niemand kijkt toch naar elkaar - die pasjes doen kost concentratie genoeg.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. "Flamencoachtige types"? Wat een mooie omschrijving :).
    Ik denk overigens dat er wel verband is tussen dans- en bedcapaciteiten. Het heeft te maken met passie en ritme. Al doen het serveren van thee en koekjes het natuurlijk ook goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik moest meteen denken aan het liedje en filmpje van Leon Giesen: "je danst zoals je in bed bent". Een mooie illustratie van het verband tussen dans- en bedcapaciteiten.
    Groetjes, Ine Werker.

    BeantwoordenVerwijderen